Intensywne 30 godzin w Wilnie. (poruszające wspomnienia z tego czasu i z walk z sowieckimi oddziałami rok później), spotkania z Prezydentem, Przewodniczącą Parlamentu, posłami, Polakami mieszkającymi na Litwie.

*

Poruszane były ważne tematy, takie które łączą – przygotowania do majowego szczytu NATO w Wilnie (oby udało się na nim przyjąć do Paktu Finlandię i Szwecję !), konieczność przekonywania krajów Zachodu, że wojna w Ukrainie to nie jest tylko lokalny konflikt, czy konieczność odpowiedzi na dyplomatyczną ofensywę Rosji w Afryce.

Ale nie stroniliśmy także od kwestii nadal różniących nasze kraje, jak sytuacja polskiego szkolnictwa na Litwie.

*

Wczoraj znajomy zapytał mnie: „Może w obecnej sytuacji nie powinniście uczestniczyć w delegacjach razem z politykami partii rządzącej?”.

Odpowiedziałem: „Jak najbardziej powinniśmy. Relacje polsko-litewskie, sytuacja Polaków na Litwie, to zbyt poważne sprawy, żeby zostawiać je wyłącznie PiS-owi ”.

Zresztą w kuluarach rozmów zdarzało mi się słyszeć od niektórych litewskich posłów: „Trzymamy za was kciuki, wygrajcie jesienią”.