Święto Niepodległości
Odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 r. było wynikiem wielu zdarzeń. Głównie oczywiście tych, które zapoczątkował Gavrilo Princip – serbski nacjonalista z organizacji Młoda Bósnia zabijając w Sarajewie księcia Franciszka Ferdynanda i jego żonę Zofię.
W wyniku tego do wojny przeciw sobie stanęli polscy zaborcy (a więc wydarzyło się to, o czym Adam Mickiewicz pisał już w 1832 r. w utworze „Litania pielgrzymia” – „O wojnę powszechną, za wolność ludów, prosimy Cię Panie”).
Oczywiście o niepodległość zabiegało także wielu Polaków. Nieprzypadkowo jako ojców niepodległości wymienia się osoby, które różniło wszystko poza właśnie pragnieniem niepodległości (J. Piłsudskiego, R. Dmowskiego, I. Paderewskiego, I. Daszyńskiego, W. Korfantego, W. Witosa).
Wszystko różniło ich także już po odzyskaniu niepodległości…
II Rzeczpospolita nie okazała się zresztą ojczyzną idealną, a już po ośmiu przestała być krajem demokratycznym.
Ale to przecież jedno z wyzwań patriotyzmu – pozostać patriotą, gdy ojczyzna jest daleka od wyśnionej arkadii.
Uczą nas tego nasi ukraińscy sąsiedzi, którzy stanęli do obrony kraju, do którego przecież mogli mieć tak wiele zastrzeżeń.